يكي ديگر از رواياتي که از اين روايت مشروعيت توسل به رسول الله (ص) در زمان حيات ايشان و همچنين بعد از حيات ثابت مي شود  دستور توسل توسط صحابي عثمان بن حنيف به رسول الله (ص)  در زمان خليفه سوم عثمان مي باشد.

 

روايت رسيده از عثمان بن حنيف دو روايت مي باشد.

 روايت اول، مطلبي است که وی از توسل و درخواست دعا يک نابينا در زمان حيات رسول الله(ص)  گزارش ميدهد که شخصي به رسول خدا(ص)  متوسل شد و او را وسيله قرار داد براي گرفتن شفاء.

 

روايت دوم، روايتي است در زمان عثمان که عثمان بن حنيف به شخصي دستور ميدهد به روش همان شخص نابينا به رسول الله (ص) متوسل شود فقط با اين تفاوت که در روايت اول حضرت در قيد حيات بودند و در روايت دوم توسل بعد از شهادت ايشان مي باشد.

 

ذکر روايت دوم: توسل به رسول الله صلي الله عليه و سلم بعد از وفات

مولوی عبدالرحمن چابهاري و استدلال به روايت صحابي عثمان بن حنيف بعد از رحلت رسول الله (ص)

 

نفر بعدي از علما که به اين  دو روايت در جواز توسل و وسيله گرفتن رسول الله در زمان حيات و بعد از حيات استدلال کرده است  مولوی عبدالرحمن چابهاري امام جمعه اهل تسنن چابهار مي باشند.

وی در اين مورد چنين مي گوید:

((از عثمان بن حنيف خانه به روايت است که نابينايي به محضر رسول خدا آمد و گفت: از خدا بخواه تا مراعافيت بخشد، پيامبر فرمود: « اگر بخواهي اين دعا را براي تو به تأخير مياندازم که برايت بهتر است و اگر مي خواهي دعا مي کنم»، مرد گفت: دعا کن، پيامبرعليه السلام او را امر فرمود: که وضو کامل گرفته، دو رکعت نماز بخواند و سپس اين گونه دعا کند:«خدايا! من از تو مي خواهم و با توسل به محمد، پيامبر رحمت به سوي تو متوجه مي شوم و اي محمد! به وسيله ي تو با اين حاجتم به سوي پروردگارم رو آوردم تا برآورده گردد. خدايا شفاعت اورا در حقم پذير

فايده:از اين روايت جواز توسل به صراحت ثابت گرديد واز آنجايي که دعا نمودن پيامبر عليه السلام براي اين مرد در هيچ کجا نيامده است،ثابت مي شود که همان گونه توسل به دعاي فرد جايز است،توسل به ذات نيز جايز مي باشد.

در إنجاح الحاجة مذکور است که اين روايت را امام نسائي وترمذي در کتاب الدعوات آورده وترمذي آن را حسن صحيح گفته وبيهقي نيز آن را تصحيح نموده واضافه نموده است که او برخاست وبينا گرديد...

۳- در انجاح الحاجة  بعد از تصحيح روايت فوق گفته است: طبراني در معجم کبير از حضرت عثمان بن حنيف خانه روايت نموده است که مردي براي انجام کاري نزد حضرت عثمان مي رفت ولي حضرت عثمان به او التفات نمي کرد، او قضيه را به حضرت عثمان بن حنيف گفت، ابن حنيف خانه او را راهنمايي کرد که به درستي وضو نموده، سپس به مسجد برود و پس از دو رکعت نماز همان دعا يعنى: « اللهم إني أَسْأَلُكَ وَأَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ يا محمد إني قد تَوَجَّهْتُ بِكَ إلى رَبِّي في حَاجَتِي هذه لِتُقْضَى اللهم فشفعه فِيَّ را بخواند چنان که عمل نود و آنگاه نزد عثمان بن عفان رفت حضرت عثمان او را تکريم نموده کارش انجام داد

فايده: از اين روايت توسل بالذات بعد از وفات نيز ثابت مي شود.))

شمشیر خالد بر گردن مالد عبدالرحمن سربازی صفحه 204

 

 

نتيجه گيري:

از اين دو روايت و سخن علماي اهل سنت، اصل وسيله قرار دادن انبياء و اولياء و توسل به آنان چه در حيات و چه در ممات ثابت مي شود و خود اين دو روايت ثابت کرد که توسل به پيامبر دستور خود ايشان و سيره صحابه بوده است.

 

خادم کوچک اهلبیت:

علی شریفی