يکي از رواياتي که در منابع اهل سنت با سند صحيح نقل شده است روايتي است که در بعد از قحطي شديد در مدينه و تلف شدن مردم و احشام  عائشه به مردم  دستور ميدهد به نجات از خشکسالي و قحطي به قبر پيامبر متوسل شوند.

شاه عبدالحق دهلوي بخاري و استدلال دستور توسل عائشه به قبر پيامبر(ص)

يکي از علماي احناف که اين روايت را بيان و بعد از نقل اين روايت نکاتي را بيان کرده است، شاه عبدالحق دهلوي مي باشد.

يکي از کتب معتبر وي کتاب اشعة اللمعات است که اين کتاب شرح کتاب مشکاة مي باشد، وي بعد از بيان روايت در شرح خويش چنين مي گويد:

(( 5950 وعن أبي الجوزاء ، قال : 0 قُحِطَ أهلُ المدينةِ قَحْطاً شديداً ، فشكَوا إِلى عائشة فقالت : انظروا قبرَ النبي ، فاجعلوا منه كُوىً إِلى السَّماء ، حتى لا يكونَ بينه وبين السَّماء سقف ، ففعلوا ، فمُطِروا مَطَراً حتى نَبَتَ العُشْبُ ، وسمنت الإٍّ بل ، حتى تَفَتَّقَتْ من الشحمِ ، فسمِّي عامَ الفَتْق ) . رواه الدارمي .

ابي الجوزاء گفت: قحط کرده شدند اهل مدينه قحطي سخت. پس شکايت کردند به سوي عائشة تا دعايي کند و علاجي سازد. پس گفت: نگاه کنيد قبر پيغمبر خدا صلي الله عليه وسلم را، پس بگردانيد از قبر شريف منافذ به سوي آسمان، تا آنکه نباشد ميان قبر و ميان آسمان سقف (يعني: برداريد از ميان قبر و آسمان حجاب را) پس کردند ايشان آنچه امر کرد عائشه صديقه: پس باران داده شدند باران دادني بسيار، تا آنکه رويد گياه و فربه شدند شتران تا آنکه بشکافتند شتران از پيه (کنايه از غايت فربهي) پس ناميده شد اين سال را سال فتق.

ابي الجوزاء : به فتح جيم و سکون و او و زاء به مد: تابعي مشهور الحديث است که تابعان از وي روايت ميکنند.

 سبب در رفع حجاب ميان قبر شريف و آسمان آن باشد که اين طلب شفاعت است از قبر شريف، زيرا که در حيات آن حضرت صلي الله عليه وسلم استسقاء مي کردند به ذات شريف و چون ذات شريف وي در پرده شد، امر کرد عائشه که کشف کرده شود قبر شريف تا باران ببارد، گويا استسقاء کردند به قبر و در حقيقت استسقاء استشفاع است به ذات شريف وي و کشف قبر مبالغه است در آن. پس شفاعت جستن عائشه از قبر شريف و قبول افتادن شفاعت و ظهور اثر آن، کرامت است عائشه را و در حقيقت معجزه است آن حضرت صلي الله عليه وسلم را و خود کرامات اولياء همه معجزه است پيغمبر صلي الله عليه وسلم را))

اشعة اللمعات عبدالحق دهلوي بخاري ويرايش تصحيح عبدالمجيد مرادزهي خاشي  جلد 8 صفحه 374

خادم کوچک اهلبيت

علي شريفي