وهابيت بر خلاف جمهور مسلمين مدعي هستند که توسل بعد از شهادت و يا رحلت انبياء الهي و اولياء شرک است و در حالي چنين اعتقادي دارند که ادله مختلفي بر رد اين ادعا در متون اسلامي موجود است و از جمله اين ادله رواياتي مي باشد که ثابت مي کند اقوام مختلف قبل از تولد پيامبر(ص) و حضور ظاهري در اين دنيا به ايشان متوسل مي شدند.

طبق مستندات کتب اهل تسنن دو قوم بني قريظه و بني نضيرکه  دو قوم يهودي بودند و به خاطر بشارتي که در کتب آنان در مورد ظهور پيامبر آخرالزمان در مدينه به آنان رسيده بود در منطقه حجاز و مدينه زندگي مي کردند و منتظر ظهور پيامبر بودند.

در سيره اين دو قوم آمده است که آنان در مواجهه با مشکلات خويش و از جمله در جنگ ها براي رفع مشکل و پيروزي به پيامبر(ص) آخرالزمان متوسل شده و بر مشکلات خويش فارق مي آمدند چنانچه بزرگان اهل تسنن در ذيل آيه 89 سوره بقره به اين روايت استدلال کرده اند.

• • • مولوي محمد عمر سربازي: استدلال به روايت توسط يهود به رسول الله صلي الله عليه و سلم قبل از تولد

اين روايت که اقوامي قبل از تولد رسول الله به ايشان متوسل مي شدند و با توسل ايشان بر مشکلات خويش فارغ مي آمدند را علماي کبار در کتب خويش نقل کرده اند و از جمله آنان مولوي محمد عمر سربازي مي باشد.

چنانچه ايشان در کتاب فتاواي منبع العلوم کوه ون در تفسير اين آيه چنين مي گويد:

 

((ثبوت توسل از قرآن کريم

وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يسْتَفْتِحُونَ عَلَي الَّذِينَ كَفَرُوا

سيد محمود آلوسي بغدادي در روح المعاني مي نويسد:

اين آيه شريفه در موضوع بني قريظه و بني نظير نازل شده است که آنان در زمان اول عليه اوس و خزرج با توسل به رسول اکرم دعاي فتح ميکردند.همين است قول حضرت ابن عباس و قتاده ميگويند که آنان دعا مي کردند: اللهم انا نسئلک بحق نبيک الذي وعدتنا ان تبعثه في آخرالزمان ان تنصرنا اليوم علي عدونا فينصرون

خداوندا همانا ما با توسل به پيامبري که مژده بعثت او را در آخر زمان داده اي از تو سوال ميکنيم که امروز ما را بر دشمنانمان پيروزي عنايت کن و آنان پيروز مي شدند...

يستفتحون مصدرش استفتاح است .يکي از از معانيش مدد طلب کردن است.علامه شوکاني امام غير مقلدين در تفسير فتح القدير مي نويسد الاستفتاح الاستنصار پس معني اين طور شد: بودند مدد طلب مي کردند بر کساني که کافر بودند به وسيله ي نبي آخرالزمان از قبل از پيدا شدن او.

 علامه آلوسي ميفرمايد: «نزلت في بني قريظة و النضير کانوا يستفتحون علي الاوس و الخزرج برسول اللَّه صلى الله عليه وسلم قبل بعثه قاله ابن عباس و قتاده

 يعني بني قريظه و بني نضير قبل از پيدايش حضور اکرم به توسل او دعا مي کردند براي تحصيل غلبه براوس و خزرج و اين طور ميگفتند:

 «اللهم انانسئلک بحق نبيک الذي وعدتنا ان تبعثه في آخرالزمان ان تنصرنا اليوم

على عدونا فينصرون).

شيخ الاسلام حضرت مولانا شبير احمد عثماني در تفسير خود در فوايد اين آي تحرير ميکند:

قبل از نزول قرآن چون يهوديها از کفار مغلوب مي شدند از خدا دعا ميخواستند که ما را به طفيل نبي آخر زمان و کتاب او بر اين کفار فتح عطا فرما

ببين تا حال نبي کريم صلي الله عليه و سلم در دنيا نيامده بودند چون به وسيله ي او دعا کرده مي شد به آنها نصرت و پيروزي مي رسيد. و قرآن هم اينگونه توسل را ذکر فرموده در هيچ جا ترديد آن نفرموده است و قرآن پاک هر آنچه که از احوال گذشتگان و شريعت هاي گذشته بيان کرده و ترديد نکند، اين دليل است که آن عمل در شرع ما رواست.))

فتاواي منبع العلوم کوه ون مفتي محمد عمر ملازهي(سربازي) جلد1 صفحه162

 

 

مولوي محمد عمر سربازي همين بحث را هم در تفسير خويش بر اين آيه به صورت مفصل تر بيان مي دارند و چنين مي گويد:

 

((وكانوا من قبل يستفتحون - آنان قبل از اين که حضرت محمد صلى الله عليه وسلم مبعوث و قرآن نازل شود، به حق و حرمت او در نزد اله العالمين، عليه كفار طلب فتح مي کردند. توضيح آن

چنانکه بارها متذكر شديم، در کتابهاي آسماني پيشين، بالخصوص تورات و انجيل تمام صفات نبي آخرالزمان و کتاب او بيان شده بود. يهود و بني اسراييل قلبا به حقانيت او معترف و در انتظار بعثت او به سر مي بردند تا اولين گرويدگان به او باشند. آيات باقيمانده تحريف نشده ي تورات و انجيل دلايل قطعي حقانيت اسلام بود و آنان هم به اين امر يقين کامل داشتند. از اين وجه هنگام درگيري ها و جنگهايي که با قبايل ديگر پيدا مي کردند، به حرمت و جايگاه رسول اکرم صلى الله عليه وسلم توسل جسته و عليه دشمنان خويش دعا مي کردند و در نتيجه فتح مي يافتند.

اين سخن به ويژه درباره ي يهود اطراف مدينه خيلي برجسته و روشن نمايان بود. بنا به روايت «ابن عباس» و «قتاده» به قبايل يهود اطراف مدينه که عموما «بني قريظه» و

بني نضير» بودند، قبل از ظهور اسلام گاهي با مشرکين و قبيله هاي اوس و خزرج درگير مي شدند و به جنگ مي پرداختند. در اين جنگها، گاهي آنان غالب مي آمدند و گاهي اهل مدينه يا مشرکان نقاط ديگر. گاهي هم که در اين نبردها عرصه بر آنان تنگ مي شد به ياد مژدهي تورات مي افتادند و علماي آنان مردم را جمع مي کردند و به معبد مي رفتند و در آنجا بعد از عبادت به دعا و نيايش مي پرداختند و در اين دعاها از محمد نام مي بردند و

به طفيل او از خداوند متعال فتح و غلبه مي طلبيدند،آنان عاقبت در جنگها پيروز هم مي شدند. اين امر با توجه به شکستهاي مراحل قبل يهود براي اوس و خرزج مايه ي تعجب مي شد. چون در اين مرحله نيز تعداد يهود و تجهيزات جنگي شان، به ميزان قبل بود. اوس و خزرج براي آگاهي يافتن حتي گاهي جاسوساني در ميان آنان مي فرستادند و بدين طريق از دعاي خصوصي آنان مطلع مي شدند و خود نيز قبل از جنگ همين دعا را مي خواندند که گاهي با اين دعاهاي مشترک دو فريق، نتيجه ي جنگ مساوي مي شد.

اين دعا که يهود مخصوصا در وقت بروز حوادث مي خواند، چه بود؟ ابونعيم و بيهقي و حاکم به طرق و اسناد متعدد و صحيح اين روايت را نقل کرده اند که آنان وقتي مي ديدند نمي توانند به قدرت و زور بر دشمنان ظفر بيابند، اين دعا را مي خواندند: «اللهم ربنا إنا نسئلک بحق احمد النبي الأمي الذي وعدتنا أن تخرجه لنا في آخر الزمان و بكتابک الذي تنزل عليه آخر ما ينزل أن تنصرنا على اعداءنا».

اين بود آن دعايي که رمز فتح يهود در مشکل ترين جنگها به شمار مي رفت...

علامه تهانوي از همين آيه استدلال ميکند که توسل به مرده جائز است چون آنان قبل از وجود رسول الله به حق او توسل ميجستند که در آن زمان حکم آن حضرت در حکم مرده اي بود))

تبيين الفرقان مولوي محمد عمر ملازهي(سربازي) جلد 3 صفحه38

 

طبق گفته محمد عمر صحابه و مفسرين بزرگ اهلسنت تصريح کردند و بر اين اعتقاد بودند که يهود قبل از تولد پيامبر (ص)به ايشان متوسل مي شدند و توسل قبل از تولد همان حکم توسل به از حيات را دارا مي باشد، پس اگر توسل قبل از تولد جائز و روا باشد قطعا توسل بعد از وفات هم جايز است.

 

خادم کوچک اهلبيت

علي شريفي