وهابيت بر خلاف جمهور مسلمين مدعي هستند که توسل بعد از شهادت و يا رحلت انبياء الهي و اولياء شرک است و در حالي چنين اعتقادي دارند که ادله مختلفي بر رد اين ادعا در متون اسلامي موجود است و از جمله اين ادله رواياتي مي باشد که ثابت مي کند اقوام مختلف قبل از تولد پيامبر(ص) و حضور ظاهري در اين دنيا به ايشان متوسل مي شدند.

طبق مستندات کتب اهل تسنن دو قوم بني قريظه و بني نضيرکه  دو قوم يهودي بودند و به خاطر بشارتي که در کتب آنان در مورد ظهور پيامبر آخرالزمان در مدينه به آنان رسيده بود در منطقه حجاز و مدينه زندگي مي کردند و منتظر ظهور پيامبر بودند.

در سيره اين دو قوم آمده است که آنان در مواجهه با مشکلات خويش و از جمله در جنگ ها براي رفع مشکل و پيروزي به پيامبر(ص) آخرالزمان متوسل شده و بر مشکلات خويش فارق مي آمدند چنانچه بزرگان اهل تسنن در ذيل آيه

 

مولوي عبدالرحمن سربازي: استدلال به روايت توسط يهود به رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و سلم قبل از تولد ايشان

 

يکي از علماي  معاصر بلوچستان که در بحث دفاع از عقائد اهل تسنن در قبال غيرمقلدين و وهابيت در تاليفات، چه در خطبه ها و تدريس هاي خويش جانانه وارد ميدان شده است مولوي عبدالرحمن چابهاري امام جمعه اهل تسنن چابهار مي باشد.

مولوي عبدالرحمن چابهاري يکي  ديگر از علماي مي باشد که در پي معرفي عقائد عامه درعقيده به توسل و مشروعيت آن در تاليفات خويش به اين روايت استدلال نموده و چنين ميگويد:

 

 ((توسل به ذوات صالحه اي که وفات نموده ودر ميان ما نيستند:

توسل به ذوات صالحه اي که وفات نموده ودرميان ما نيستند، نزد بعضي ناجايز است.اما نظر اتفاقي علماي ديوبند که مورد تاييد علماي برجسته ي چهارمذهب اهل سنت و جماعت نيز هست ،برجواز آن است.

برخي از دلايل مجوزين به قرار ذيل است:...يستفتحون از مصدر استفتاح است که يکي از معاني آن کمک خواستن است....علامه آلوسي مي فرمايد: نزلت في بني قريظة والنضير كانوا يستفتحون على الأوس والخزرج برسول الله صلى الله تعالى عليه وسلم قبل مبعثه قاله إبن عباس رضي الله تعالى عنهما وقتادة.

(حضرت عبدالله بن عباس رضي الله عنهما وحضرت قتاده در تفسير اين آيه مي فرمايند: قبل از بعثت آن حضرت صلي الله عليه وسلم کفار بنوقريظه وبنونضير براي پيروزي در برابر قبايل أوس وخزرج به توسل به آن حضرت صلي الله عليه وسلم دعا مي کردند واين گونه مي گفتند: اللهم إنا نسألك بحق نبيك الذي وعدتنا أن تبعثه في آخر الزمان أن تنصرنا اليوم على عدونا فينصرون.

يعني خدايا از تو به حق پيامبري که به ما وعده ي بعثت او در آخرالزمان را داده اي مي خواهيم امروز ما را بر دشمن مان پيروز بگرداني،آنگاه پيروز مي شدند.(يعني دعاي شان قبول وآن ها غلبه مي يافتند)

شيخ الاسلام مولانا (شبيراحمد خاقاني) در فوايد اين آيه مي نويسد:قبل از نزول قرآن، هنگامي که يهود در مقابل کفار مغلوب مي شدند،از خدا مي خواستند که به طفيل نبي آخرالزمان وکتابي که بر او نازل خواهد شد،آنان را ياري نمايد.

ملاحظه فرماييد زماني که رسول خدا صلي الله عليه وسلم مبعوث نشده بود،آن وقت نيز اهل کتاب با توسل به وي دعا نموده وپيروز مي شدند.وخداوند بعد از بيان اين واقعه در هيچ جا از قرآن آن را رد ننمودند.پس در جواز اين گونه توسل مجال هيچ شبهه اي باقي نمي ماند.چنان که علماي اصول تصريح نموده اند...يعني:احکام اديان گذشته را زماني که خداوند يا پيامبرش بدون انکار براي ما حکايت کنند،به عنوان احکام اسلام بر ما لازم خواهند بود....لذا وقتي خداوند متعال جريان توسل يهود به آن حضرت صلي الله عليه وسلم را بدون انکار بيان نموده است معلوم مي شود که اين عمل جايز است،ورنه حتما خداوند صراحتا يا دلالتا آن را رد مي کرد.))

شمشير خالد بر گردن مالد مولوي عبدالرحمن سربازي صفحه202

 

 

 

 

 

 

چنانچه ملاحظه نموديد مولوي عبدالرحمن چابهاري در کنار بيان عقيده خويش در مشروعيت توسل از اين روايت استفاده مي کند و ثابت مي کنند که حتي اهل کتاب هم به رسول الله(ص) قبل از تولد ايشان متوسل شده و بر مشکلات فارغ آمده و در جنگ ها پيروز مي شدند.

 

خادم کوچک اهلبيت

علي شريفي