صالحین اهل تسنن بزرگترین دروغگویان و جعل کنندگان روایت

آنچه در این مقاله مطالعه می فرمایید:

1-اثبات جعل حدیث و نسبت دادن آن به پیامبر(ص) توسط اهل تسنن

2-صالحین و مومنین اهل تسنن بزرگترین جاعلین و دروغگویان

3-جهنمی بودن مومنین و صالحین اهل تسنن به واسطه جعل حدیث و نسبت دادن آن به پیامبر(ص) در منابع عامه

در همه مکاتب و جریان ها، نقل اقوال دروغ و جعلی از طرف افراد کذاب یک امر اجتناب ناپذیر است و اسلام هم از قاعده مستثنی نبوده لذا تمام فرقه های اسلامی از شیعه و اهل تسنن به این نکته اذعان دارند که در طول تاریخ اقوال و سخنان نادرستی به پیامبر(ص) و ائمه توسط افراد کذاب و غیر قابل اعتماد نسبت داده شده است.

اما آنچه که در این مقاله به عنوان یک موضوع مهم به آن اشاره خواهیم کرد ذکر این نکته است که این نسبت های خلاف واقع و دروغ به پیامبر(ص) در نزد برادران اهل تسنن مان از طریق صالحان و بزرگان دینی سنی مذهب نقل شده است چنانچه مسلم نیشابوری در مقدمه کتاب صحیح خویش چنین می گوید:

وحدثني محمد بن أبي عَتَّابٍ قال حدثني عَفَّانُ عن مُحَمَّدِ بن يحيى بن سَعِيدٍ الْقَطَّانِ عن أبيه قال لم نَرَ الصَّالِحِينَ في شَيْءٍ أَكْذَبَ منهم في الحديث

سعید بن قطان از پدرش روایت کرد که گفت: صالحان را دروغگو تر در هیچ چیز مانند دروغگویی شان در حدیث ندیدم

صحيح مسلم  ج 1   ص 17 ، اسم المؤلف:  مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري النيسابوري الوفاة: 261 ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت ، تحقيق : محمد فؤاد عبد الباقي

از این مطلب مسلم نیشابوری چنین برداشت می شود که صالحین اهل تسنن انسان های دروغگویی بودند و در موارد دیگر هم دروغ می گفتند اما بیشترین دروغ آنها در نقل حدیث از لسان مبارک پیامبر(ص) می باشد

شارحین صحیح مسلم در شرح این مطلب نکته مهم دیگری را بیان داشته اند و آنهم ذکر این موضوع است که این افراد به عمد و با علم به اینکه مطلب نسبت داده شده با پیامبر(ص) دروغ است جعل حدیث می نمودند و دروغ بستن به پیامبر(ص) را یک امر نیکو و پسندیده می دانستند، چنانچه شبير احمد عثماني از علما و شارحين صحیح مسلم در ذیل این روایت چنین می گوید:

در مورد فضائل اعمال به جعل حدیث پرداخته و چه بسا که در نقل احادیث ضعیف منکر و موضوع نیز سهل انگاری می نمایند اما با این حال به غلط می پندارند که کارهای پسندیده ای انجام می دهند

فتح الملهم شرح صحیح مسلم شبير احمد عثماني ص114

اكنون كه كذب گویی و جعل عمدی روایت توسط صالحین اهل تسنن ثابت گردید لازم است به این روایت که اهل تسنن از زبان پیامبر(ص) نقل نموده اند توجه داشته باشیم که حضرت فرمود هر کس بر من دروغ ببندد نشیمنگاهش جهنم و در آتش است

چنانچه مسلم نیشابوری در صحیح خویش از حضرت علی(ع)  چنین نقل میکند

1 - (1) وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ، عَنْ شُعْبَةَ، ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، وَابْنُ بَشَّارٍ، قَالَا: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، حَدَّثَنَا شُعْبَةَ، عَنْ مَنْصُورٍ، عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ حِرَاشٍ، أَنَّهُ سَمِعَ عَلِيًّا رَضِيَ اللهُ عَنْهُ يَخْطُبُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَكْذِبُوا عَلَيَّ، فَإِنَّهُ مَنْ يَكْذِبْ عَلَيَّ يَلِجِ النَّارَ

ربعی بن حراش می گوید: از علی شنیدم که از رسول خدا(ص) چنین نقل می کرد که بر من دروغ نبندید زیرا هر کس بر من دروغ ببندد به دوزخ داخل می شود

صحيح مسلم  ج 1   ص 9-13 صحيح مسلم ، اسم المؤلف:  مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري النيسابوري الوفاة: 261 ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت ، تحقيق : محمد فؤاد عبد الباقي

نتيجه گیری:

از این روایات به دست می آید که صالحان و مومنین اهل تسنن انسان های دروغگویی بودند که جعل حدیث نموده و با علم و تعمداَ به پیامبر(ص) دروغ می بستند و طبق روایات صحیح اهل تسنن و در کلام حضرت این افراد جهنمی و در آتش هستند

سوالات:

چگونه می شود شخص دروغگو و آنهم دروغگویی که به پیامبر(ص) نسبت دروغ می دهد مومن و صالح باشد در حالی که دروغگویی صفت منافق است؟

چگونه اهل تسنن معتقدند که این افراد از صلحا و مومنین هستند در حالی که پیامبر(ص) آنان را جهنمی معرفی کرده است، آیا جای مومنین و صالحین اهل تسنن جهنم است؟

وقتی علاوه بر راویان کذاب و ضعیف اهل تسنن، صالحین و مومنین شان نیز حدیث جعل حدیث می نمودند و این عمل خویش را نیکو و پسندیده می پنداشتند چگونه می توان به احادیث عامه اعتماد نمود و از آن عقیده اخذ کرد؟

خادم کوچک اهلبیت