يکي ديگر از شبهات وهابیت، فتواي بعضي از علماي احناف هست که قائل هستند توسل به جاه مکروه است و جايز نيست و وهابیت همين امر را دستاويزي قرار داده  مدعي هستند که خود علماي احناف تصريح کردند اين امر درست نیست.

مولوی محمد عمر سربازي و پاسخ شبهه:

 

در اين مورد علمای اهل سنت پاسخ داده اند که به عنوان مثال مولوی سربازی  به اين شبهه چنين پاسخ داده است:

((محمل اين نوع فتاوي اين است که در آن زمان غلبه معتزله و اوج رواج تعليمات آنان بود و فقها نيز سداً للذرايع و بنا به مخالفت ريشه اي با آنان کلا اين نوع دعاها را مکروه نوشته اند بعضي نيز بنا به دوري از تشبه با اين فرقه مطلقا آن را منع کرده اند روايت طبراني که در کتب فقهي نقل شده است از رواياتي است که دعا به حق کسي را مکروه ثابت ميکند اما اين نوع ممانعت ها از همين باب است که گفتيم و در اصل با نيت صحيح جايز و خوب است دعايي که حضرت آدم به حق حضرت محمد از خداوند ذوالجلال کرد حق در آن به معني کرامت و مقام رفيع آن حضرت مي باشد))

تبین الفرقان مولوی محمد عمر سربازی جلد 2 صفحه344

 

مولوی شمس الحق فقهي نقشبندي و پاسخ به شبهه:

 

 

مولوی شمس الحق فقهي نقشبندي مجددي از شاگردان برجسته مولوی محمد عمر سربازي يکي ديگر از علماي اهل سنت مي باشد، وی هم در بيان پاسخ به اين شبهه چنين مي نویسد:

 

((صاحب کتاب هدايه در (475/4) منع آن را نوشته اند که آن منع در زمان ايشان بر مبناي مخالفت با معتزله بوده تا اينکه مشابهت با آنان نباشد چون آنها حق واجب بنده بر خداوند را قايل بودند و در اين زمانه که اين گروه وجود ندارند

به علت مشکل بودن اين امر و به علت بي اطلاعي عموم مردم و افراط هاي عاميانه، بزرگان طريقت مريدان را از اين کار منع نموده اند. اين منع بنا بر قاعده «سداً لباب الفتنه است و اگر کسي واقعا نفس اين مسأله را ترديد کند بنا بر ناآگاهي و جهل اوست.)

بنابر همين قاعده ي کلي، حضرت قطب الارشاد علامه محقق مولانا محمد عمر سربازي و نور الله مرقده به علت مشاهده ي بعضي خرافات از جانب برخي اهل تصوف جاهل و آب و تاب دادن بي جاي اين مسئله و اينکه عده اي آن را در عمل خود از مقاصد تصوف مي دانند، آن را به مقتضاي زمان حال يک نوع بدعت معرفي نمودند(شمشير بران بر اشراک و بدعات دوران))

جام شریعت و سندان عشق مولوی شمس الحق فقهی نقشبندی صفحه 173

 

 

همانگونه که مطالعه فرموديد اين مسئله و فتواي حرمت و مکروه دانستن توسل به جاه و مقام در بعضي از موارد به علت قاعده دفع ضرري بالاتر بوده که بنابر شرائط زماني ومکاني در بعضي از اوقات توسط علمای اهل سنت مطرح شده است و اتفاقا همين موضوع حساس بودن علماء اهل سنت را در مباحث توحيدي ثابت ميکند. ولی هرگز در مقام اثبات عدم جواز توسل نبوده اند.

 

خادم کوچک اهلبیت

علی شریفی