اثبات امامت از منابع شیعه با سند صحیح
امامت امیرمؤمنان(ع) و سایر ائمه اهل البیت(ع) با روایات متعدد ومعتبر از طريق اهل بيت (ع) نقل شده است و حتي کتابهاي تخصصی در اين زمينه تأليف شده؛ مانند کتاب كفاية الأثر نوشته مرحوم خزاز قمي و إثبات الهداة شيخ حر عاملي و غیره که همگی اثبات کننده امامت ائمه اهل البیت(ع) میباشند.
ما در این سلسله مقالات کوتاه قصد داریم روایات صحیح و معتبر با بررسی سند و اثبات معتبر بودن این روایات را از منابع شیعه در اثبات امامت و خلافت امیرالمومنین(ع) و ائمه اثنی عشر را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم و امیدواریم که عمل مان مورد رضای خدای متعال و امیرالمومنین(ع) قرار بگیرد.
روایت اول: از رسول الله(ص)
امامت بعد از من برای امیرالمومنین(ع) و فرزندان او خواهد بود
شيخ صدوق و شیخ طوسی با سند صحيح از رسول خدا(ص) نقل کردهاند که آن حضرت به امیرمؤمنان(ع) جانشينان خود را اینگونه معرفی نمودند:
اكْتُبْ مَا أُمْلِي عَلَيْكَ. قَالَ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ أَتَخَافُ عَلَيَّ النِّسْيَانَ؟ فَقَالَ: لَسْتُ أَخَافُ عَلَيْكَ النِّسْيَانَ وَقَدْ دَعَوْتُ اللَّهَ لَكَ أَنْ يُحَفِّظَكَ وَلَا يُنْسِيَكَ وَلَكِنِ اكْتُبْ لِشُرَكَائِكَ.
قَالَ: قُلْتُ: وَمَنْ شُرَكَائِي يَا نَبِيَّ اللَّهِ؟ قَالَ: الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِكَ بِهِمْ تُسْقَى أُمَّتِي الْغَيْثَ وَبِهِمْ يُسْتَجَابُ دُعَاؤُهُمْ وَبِهِمْ يَصْرِفُ اللَّهُ عَنْهُمُ الْبَلَاءَ وَبِهِمْ تَنْزِلُ الرَّحْمَةُ مِنَ السَّمَاءِ وَهَذَا أَوَّلُهُمْ.
وَأَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى الْحَسَنِ ثُمَّ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى الْحُسَيْنِ ثُمَّ قَالَ: الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِهِ.
«رسول خدا(ص) به امير المؤمنين(ع) فرمود: آنچه ميگويم بنويس.
ايشان گفتند: اي رسول خدا ! مگر نگران هستید كه آنها را فراموش كنم؟ فرمود: نگران فراموشى تو نیستم زیرا از خدا خواستهام كه به تو حافظه اي قوي دهد و دچار فراموشي نكند؛ اما برای شرکای خود در امر ولایت بنويس.
اميرمؤمنان(ع) فرمودند: از رسول خدا(ص) پرسیدم شریکان من چه كساني هستند؟ایشان فرمود: آنان اماماني هستند از نسل تو و امت من به برکت وجود آنها از باران سيراب ميشوند و دعايشان مستجاب خواهد شد. خداوند به وسيله آنها بلا را از امت دور يكند و به برکت آنها رحمت از آسمان نازل مينماید. سپس با دست خود به امام حسن(ع) اشاره كردند و فرمودند: او نخستین امام است بعد از آن به امام حسين(ع) اشاره كرد و فرمود: امامان از نسل او خواهند بود».
الصدوق، محمد بن علي، الأمالي، ص485، مؤسسة البعثة – قم؛ الطوسي، محمد بن الحسن، الأمالي، ص441، دار الثقافة ـ قم.
بررسی سند:
شیخ صدوق این روایت را با این سند نقل کرده است:
حدثني أبي (رضي الله عنه)، قال: حدثنا سعد بن عبد الله، قال: حدثنا أحمد بن محمد بن عيسى، عن الحسين بن سعيد، عن حماد بن عيسى، عن إبراهيم بن عمر اليماني، عن أبي الطفيل، عن أبي جعفر محمد بن علي الباقر، عن آبائه، قال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ:
سند اين روايت کاملا صحيح است و راويان آن از بزرگان تاريخ شيعه وثقه هستند.
1-علي بن الحسين بن بابويه
او از فقها و از موثقین و علماء قم است، نجاشی در باره او میگوید:
شيخ القميين في عصره ومتقدمهم، وفقيههم، وثقتهم...
النجاشي، أحمد بن علي، رجال النجاشي، ص261، مؤسسة النشر الاسلامي ـ قم.
و شیخ طوسی او را از فقهای بزرگ شیعه و ثقه میداند:
[ 392 ] 19 - علي بن الحسين بن موسى بن بابويه القمي رضي الله عنه ،
كان فقيها جليلا ، ثقة
الفهرست - الشيخ الطوسي - ص 157
2-سعد بن عبد الله الأشعري
نجاشی او را از شیخ طایفه و از بزرگان شیعه میداند و در بارهاش میگوید:
شيخ هذه الطائفة وفقيهها ووجهها....
رجال النجاشي، ص177.
و شیخ طوسی نیز او را به بزرگی یاد کرده و مورد اعتماد دانسته است:
جليل القدر ثقة
معجم رجال الحديث، ج9، ص78، رقم: 5058؛ الفهرست، ص135.
3-احمد بن محمد بن عيسي الأشعري
وی از بزرگان قم و دارای منزلتی عظیم در میان آنان بود. شیخ طوسی او را این چنین ستوده است:
شيخ قم، ووجيهها، وفقيهها.
معجم رجال الحديث، ج3، ص87، رقم: 902؛ الفهرست، ص68
4-الحسين بن سعيد بن حماد
او از راویان و نویسندگان اهواز و از افراد مورد اعتماد بوده است. شیخ طوسی در باره او مینویسد:
صاحب المصنفات الأهوازي، ثقة.
الطوسي، محمد بن الحسن، رجال الطوسي، ص355، مؤسسة النشر الاسلامي ـ قم؛ معجم رجال الحديث، ج6، ص265 ـ 266، رقم: 3424.
5-حماد بن عيسی
وی از بزرگان شیعه در نقل حدیث، مورد اعتماد و بسیار صادق است. نجاشی از او با عنوان: «وكان ثقة في حديثه، صدوقا». یاد کرده است.
رجال النجاشي، ص142.
و شیخ طوسی نیز او را مورد اعتماد دانسته است.
ثقة.
الفهرست، ص115؛ معجم رجال الحديث، ج7، ص236ـ237، رقم: 3972.
6- ابراهيم بن عمر اليماني
وی نیز از بزرگان شیعه و مورد اعتماد است. نجاشی در باره او مینویسد:
شيخ من أصحابنا ثقة.
رجال النجاشي، ص20؛ معجم رجال الحديث، ج1، ص241، رقم: 228.
7- ابو الطفيل عامر بن واثله:
امام صادق(ع) در روايت مشهور ثقلين که از طريق ايشان نقل شده و روايت سوم اين كتاب است، او را مورد اعتماد دانسته است.
حضرت آيت الله العظمي خوئي در مورد ابوطفیل می نویسد:
قال الوحيد في التعليقة في الخصال - بعد ذكر حديث - قال معروف بن خَرَّبُوذ، فعرضت هذا الكلام على أبي جعفر(ع)، فقال: صدق أبو الطفيل ـ رحمه الله ـ: وفي هذا شهادة على حسن حاله ورجوعه، لو صح كونه كيسانيا (إنتهى). أقول: الحديث رواه الصدوق - قدس سره - في باب الاثنين، تحت عنوان السؤال عن الثقلين يوم القيامة، وقد رواه بعدة طرق... وبعض طرق الرواية صحيح.
«وحيد (بهباني) در تعليقه خود بر کتاب خصال بعد از نقل روايت معروف بن خَرَّبُوذ که در آن آمده: «من اين روايت را به امام باقر(ع) عرضه کردم، پس فرمود: ابو طفيل راست گفته است می گوید: این روایت شهادت بر اعتقاد درست او و رجوعش به مذهب شیعه می دهد، البته اگر کیسانی بودن او صحیح باشد، به اعتقاد من این حدیث را شیخ صدوق در باب دوم، تحت عنوان سوال از ثقلین در روز قیامت با چندین طریق نقل کرده است که بعضی از طرق آن صحیح هستند
معجم رجال الحديث، ج10، ص222
بنابراین تایید امام باقر(ع) و گواهی حضرت بر صداقت وی دلیل بزرگی است بر وثاقت او
نتايج اين روايت:
آنچه که از این روایت صحیح و از لسان مبارک پیامبر(ص) ثابت می گردد موارد و مطالب ذیل می باشد:
1- امیرمؤمنان(ع) جانشین بلا فصل رسول خدا(ص) است
2- ائمه از نسل امیرمؤمنان(ع) هستند
3- بعد از امیرمؤمنان(ع) امامت به امام حسن و سپس به امام حسین(ع) میرسد؛
4- بعد از امام حسین(ع) ، امامت به امام زین العابدین(ع) و سپس به فرزندان آن حضرت میرسد؛ زیرا ایشان تنها فرزند باقی مانده سید الشهداء(ع) بوده است.
5- امیرمؤمنان(ع) هیچگاه مطلبی را فراموش نخواهد کرد؛ زیرا رسول خدا(ص) این چنین دعا کرده است؛
6- خداوند به وسیله اهل بیت(ع) باران را میفرستد، دعای مردم را مستجاب، بلا را از آنها دور و رحمت را بر خلایق نازل میکند.
خادم کوچک اهلبیت
علی شریفی