چرا نمی توانم به احمد بصری ایمان بیاورم؟
بارها و بارها اتفاق افتاده است که انصار و اتباع احمد بصری از من سوال پرسیده اند که به چه دلیلی به احمد بصیری ایمان نمی آورم،اکنون قصد دارم یکی از آن دلائل را بیان کنیم.
همانگونه که در روایات وارد شده است عقل رسول باطنی می باشد که خداوند به عنوان یکی از بهترین رحمت های خویش بر ما انسان ها ارزانی داشته است و من با توجه به همین عقل و رسول باطنی نمی توانم به چنین شخصی ایمان بیاورم.
شاید شما خواننده عزیز بپرسید مگر وی چه سخنی گفته است که انسان عاقل نمی تواند به وی ایمان بیاورد،لذا بنده چند مورد از اعترافات خود این شخص را در مورد خودش بیان میکنم و قضاوت را به خود شما عزیزان واگذار میکنم.
آنچه که احمد بصری در مورد شخصیت خویش بیان کرده است:
1-احمد بصری من انسان بی ارزش و ذلیلی هستم
من بنده اي حقير بي ارزش،ذليل،کم عمل و کثير الخطا...
جواب های روشن کننده از راه امواج قسمت اول ص18
2- احمد بصري: من از همه مردم پست تر هستم
من بنده ي بينوا همه ي شما را بهتر و برتر از خود مي بينم
خطبه حج احمد بصری ص7
3-احمد بصری: من انسان پر لغزش و کم عملي هستم
به همين دليل اين بنده ناچيز کم عمل و پر لغزش صلاح ديدم اين مبحث را بنگارم
فتنه گوساله احمد بصری ج1 ص6
4-احمد بصري من از سگ هار هم کمتر هستم
و من بنده حقير هرگز حتي به ذهنم خطور نمي کند که از يک سگ مريض(هار) نيز بهتر باشم
جواب های روشن کننده از راه امواج احمد بصری ج1 ص16
5- احمد بصری: من انسان بسیار نادانی هستم
با آنکه نادانی ام بسیار و علم و عملم اندک است
فتنه گوساله احمد بصری ج1 ص11
6-احمد: اعتراف به گناهکار بودنم از روي مبالغه نيست بلکه واقعا گناهکار هستم و لياقتم رفتن به جهنم هست
بنده اي مسکين که اميد به رحمت پروردگار دارم،همان گونه که شما اميد داريد و خادمي که در پيشگاه و دروازه اي خدا ايستاده ام از او بهشت يا رضايتش يا هيچ چيز ديگري نمي خواهم فقط خادمي هستم که منتظرم تا فرمانم دهد از اين که اين سوال را از من پرسيدي چه مي خواهي؟آيا به تو بگويم او چه مي خواهد؟ اگر او مرا در طول دوران براي خدمتش به کار بگيرد سپس وارد آتشم کند به عدالت و حکمت رفتار کرده حتي با من به نيکي رفتار کرده است در حالي که من گنه کاري بوده ام که درپيشگاهش کوتاهي نمودم
اين را از روي مبالغه يا فقط به عنوان سخني که بر زبان جاري مي شود نمي گويم بلکه حقيقتي است که نفس من بر آن مستقر و پايدار است اين احمد الحسن است
پاسخ های روشنگر احمد بصری ج3 ص69
نقدی بر پاسخ اتباع احمد بصری
یکی از پاسخ های اتباع احمد بصری که احتمالا مخاطبین گرامی هم به این نکته اشاره کنند بحث وجود مشابه چنین سخنانی در ادعیه معصومین و تاویل این جملات می باشد.
در مورد بحث چنین جملاتی در ادعیه ها از کلام خود ائمه معصومین و شرح علما ثابت است که مراد و منظور ائمه این نیست که خود حضرات مرتکب گناه شده اند بلکه این ادعیه تاویل برده می شود و یکی از پاسخ های به این مطلب ذکر این مسئله است که مراد از گناهکار بودن در ادعیه امت و مسلمانان هستند که امام معصوم، گناه مسلمین را به عنوان پدری که عذر و تقصیر فرزند خویش را به گردن می گیرد محاسبه کرده و از خداوند طلب عفو بخشش می نماید.
ما در این مقاله قصد پاسخگویی مفصل به این موضوع را نداریم بلکه اساسا مطرح کردن این موارد اشاره و پاسخ به یکی از اعتقادات کفر آمیز احمد بصری در موضوع اهانت های وی به ائمه معصومین است.
اتباع احمد بصری حق ندارند ادعای تاویل نسبت به سخنان احمد بصری داشته باشند زیرا احمد بصری در موارد بسیاری تصریح به گنهکار بودن ائمه و حتی مشرک دانستن حضرات معصومین از جمله امام حسین(ع) نموده است، وی در ذیل ادعیه های منتسب به ائمه قائل به این نکته شده است که سخنان حضرات معصومین را نباید تاویل کرد و ظاهر سخن حجت است لذا وی در مورد قسمتی از دعای عرفه که البته با تصریح برزرگان شیعه از جمله علامه مجلسی این قسمت از دعا صادر شده از امام حسین(ع) نمی باشد بلکه از اضافات صوفیه بوده است تصریح می کند که امام حسین مشرک است و در وجود ایشان شرک نفسانی وجود داشته است
احمد بصری: امام حسین(ع) مشرک است
وی در کتاب متشابهات خویش چنین می گوید:
سؤال/ 27: ما معنى قول الحسين^ في دعاء عرفة: (إلي أخرجني من ذل نفسي، وطهرني من شكي وشركي) ؟
الجواب: الشرك أنواع، منها:...
3 - الشرك النفسي: وهو أخفى أنواع الشرك وهو (الأنا) التي لابد للمخلوق منها، وهي تشوبه بالظلمة والعدم، التي بدونها لا يبقى إلا الله سبحانه وتعالى، وبالتالي فكل عبد من عباد الله هو مشرك بهذا المعنى. والإمام الحسين التي أراد هذا المعنى من الشرك وما يصحبه من الشک
سوال 27: معني فرموده امام حسين عليه السلام در دعاي عرفه که ميفرمايد(الهي مرا از گمراهي ذلت نفس خويش خارج کن و مرا از شک و شرک خويش طهارت بخش)چيست؟
او با جسارت تمام اينگونه پاسخ ميدهد:
شرک نفساني: که مخفي ترين نوع شرک است و همان منيت مي باشد که مخلوق را از آن گريزي نيست اين منيت او را با ظلمت و عدمي که بدون وجود آن فقط خداي سبحان و متعال مي ماند ولاغير و درهم مي آميزد و از همين رو به اين معنا هر بنده اي از بندگان خدا مشرک مي باشد امام حسين(ع) اين معناي شرک و نيز آن چه از شک به همراه دارد را قصد کرده است امام حسين فتح المبين را درخواست مي نمايد و از بين رفتن شائبه ي عدم و ظلمت از صفحه وجودش را عدمي که بدون آن چيزي جزء خداي واحد قهار باقي نمي ماند
متشابهات احمد بصری ج2 ص30
احمد بصری در موراد بسیاری چنین اهانت های نسبت به معصومین روا داشته که در مقاله دیگر در همین موضوع به نقد سخنان وی پرداخته ایم.
ظاهر روايات حجت است و حق تاويل نداريم
طبق سخن احمد بصری ظاهر کلام حجت است و تاویل باطل،و کسی حق ندارد سخن را تاویل کند و در همین راستا احمد در موارد دیگر صراحتا ادعا میکند که ما حق تاویل نداریم.
چنانچه این امر را در کتب مختلفش بیان کرده است:
ظاهر روايات حجت است و حق تاويل نداريم
طبق سخن احمد بصری ظاهر کلام حجت است و تاویل باطل،و کسی حق ندارد سخن را تاویل کند و در همین راستا احمد در موارد دیگر صراحتا ادعا میکند که ما حق تاویل نداریم.
چنانچه این امر را در کتب مختلفش بیان کرده است:
آيا آنان به تاوئل اين روايات پناه مي برند تا از تنگنايي که خودشان را در آن انداختند بيرون بيايند؟...چرا که ظاهر روايات حجت است
عقاود اسلام و از تو درباره روح می چرسند احمد بصری ص283
کساني که روايات را تاويل ميکنند يهود و مسيحي هستند
احمد بصري تصريح کرده است،کساني که روايات را تاويل ميکنند در واقع يهودي ومسيحي هستند
از پيروان دين يهود و مسيحيت هستند کساني که ويژگي ها و مشخصات پيامبر^ در کتاب هاي شان را تاويل کردند و به انطباق آنها بر حضرت متعرف نگشتند
پاسخ های روشنگر بر بستر امواج احمد بصری ج3 ص241
سوالات ما از اتباع احمد بصری
با توجه به اين سخنان احمد بصری:
چگونه من وی را امام خویش بدانم با آنکه وی معترف است انسان ذلیل پرلغزش،حقیر و پست ترین انسان ها می باشد؟
چگونه من وی را امام خویش بدانم با آنکه وی معترف است از من بهتر و برتر نیست؟
چگونه شخصی را به عنوان امام قبول کنم که خود او تصریح می کند اعتراف به گناهکار بودن و جهنمی بودنش از روی مبالغه نیست بلکه حقیقت و واقعیت است؟
چگونه من وی را امام خویش بدانم در حالی که وی معترف است از یک سگ هار هم پست تر است؟
چگونه می توانم چنین شخصی را به عنوان امام بپذیرم با اینکه بعد از معرفی خویش با این صفات تصریح میکند حق تاویل بردن سخنانش را نداریم و همه این صفات او حقیقی می باشد؟
تفاوت حیوانیت با انسانیت شعور است و عقل،آیا عقل چنین امامی را میپذیرد؟
خادم کوچک اهلبیت
علی شریفی
